"Ve Kayin kardeşi Habil ile konuştu: ve bu oldu onlar çayırda iken, Kayin kardeşi Habil’e doğru kalktı, ve onu katletti." (Yaratılış 4:8)
<1> Kayin bu gibi şeyleri anlayamıyordu. Bu yüzden o (veya kayıp can) neden kendisi bu kadar sefilken Habil (bilge bir kişi) bu kadar mutlu ve neşeli diye merak etmeye başladı. <2>Kayin Habil ile konuştu ve farklılık için sebebi anlamaya çalıştı. Ama o bunu anlayamadı. Bu yüzden o Habil’i kıskandı ve onu öldürdü.
<3> Bu kayıp insanların kavramış insanlara veya Peygamberlere karşı nasıl hissettiğidir. Kayin kendi Darma’sını anlayamadı. Kendi kabiliyetlerini ve mutluluğun kaynağını bulmak için kendi içine bakmak yerine bunlar için dışarıya baktı. Bu yüzden bunları bulamadı ve kendi ıstırabı için başkalarını suçlamaya başladı.
"Ve Rab Kayin’e dedi ki, Habil, senin kardeşin nerede? Ve o dedi ki, bilmem ben: Ben kardeşimin bakıcısı mıyım?" (Yaratılış 4:9)
<4> Kayin Rab’e günahını inkâr etti.
"Ve O dedi ki, Sen ne yaptın? Senin kardeşinin kanının sesi bana yerden ağladı. " (Yaratılış 4:10)
<5> Ama hiçbir şey Yaradan’dan saklanamaz. O, O’nun evreninde olan her şeyi bilir. O bu evreni öyle bir şekilde yapmıştır ki, Melekleri (Evrensel Akıl) aracılığı ile olan biten her şeyi bilebilecek bir şekilde.
"Ve şimdi sen dünyadan, ki o senin kardeşinin kanını senin elinden almak için ağzını açmıştır, lanetlendin;" (Yaratılış 4:11)
<6> Kayin ıstırap çekecektir yaptığını inkâr etmesine ve faaliyetini Yaradan’dan saklayabileceğini düşünmüş olmasına rağmen. <7>Bir kişinin günahlarını saklamada ne kadar zeki olduğunu düşündüğü fark etmez. Yaradan bunları bilecektir ve faaliyetlerinin sonuçları yapan kişi tarafından alınacaktır, tövbe edip kendini düzeltmediği sürece.
"Sen yeri sürdüğünde, o bundan sonra sana gücünü vermeyecektir; bir kaçak bir avare olmalısın sen dünyada." (Yaratılış 4:12)
<8> Faaliyetlerin sadece seni etkilemekle kalmaz ama ayrıca tüm evreni etkiler ve bu yüzden doğal felaketler ve salgın hastalıklar insanlar tarafından yapılan faaliyetlere reaksiyondur.
"Ve Kayin Rab’be dedi ki, Cezam çekebileceğimden daha büyük." (Yaratılış 4:13)
<9> Şimdi Kayin hareketleri için cezayı kabul etmek istemiyor ve bunun çok büyük olduğunu hissediyor. Bu herkesin hissettiğidir. Her kişi diğerlerinden çok daha fazla sefillik çektiğini ve problemleri olduğunu düşünür.
"Gör, sen beni bu gün dünyanın yüzü üzerinden sürdün; ve senin yüzünden ben saklanmalıyım; ve ben bir kaçak olmalıyım ve bir avare dünyada; ve bu da geçmeli, ki beni bulan herkes beni katletmeli." (Yaratılış 4:14)
<10> Karmanın yükü çok ağır olmaya başlar, ondan sonra adam Yaradan ile temasını tamamen kaybeder. Bir evsiz ve dünyanın bile onun evi olmadığını hisseden kaybolmuş can olur. Böyle bir insan diğerleri tarafından kolayca incitilebilir. Bu yanlış egonun ta kendisidir. O kendini evrenin bir parçası olarak hissetmez ama ayrı, kimsesiz, kolay incinir hisseder.
"Ve Rab ona dedi ki, Bu yüzden Kayin’i her kim katlederse intikam ondan yedi kat fazla alınmalıdır. Ve Rab Kayin’in üzerine bir işaret koydu, olmaya ki onu bulan biri onu öldürmeli." (Yaratılış 4:15)
<11> Kayin’in lanetlendiği ve kayıp olduğu doğrudur ama başka bir insanı yargılamak ve/veya cezalandırmak hiçbir insanın vazifesi değildir. Sadece Yaradan insanları ve çok yüksek bilinç halinde olanları veya Saf Bilinçleri (Yaradan’ın oğulları) yargılayabilir ve yönlendirebilir.
<12> Bu yüzden, eğer herhangi bir kişi başkası üzerine bir ceza verirse, o diğer insana yapılandan yedi kat daha fazla sefillik çekecektir.
"Ve Kayin Rab’in huzurundan çıktı ve Nod’un topraklarında oturdu, Aden’in doğusunda." (Yaratılış 4:16)
<13> Tekrar insan Yaradan’ın huzurundan daha uzağa gitti günahlar işleyerek ve kendisini merkezleştirerek. Bu Karma kanununun çalışma şeklinin ta kendisidir, adam samskaralar (kötü hareketler veya Darmayı bozma) yarattıkça, kendini Yaradan’dan daha fazla ve fazla ayıracaktır.
<14> Dünya üzerinde ki ırklar birbiriyle karışmaya başladı, "...ve Nod’un topraklarında oturdu..."
"Ve Kayin hanımını tanıdı; ve o gebe kaldı, ve Hanok’u (Enoch) ortaya çıkardı: ve bir şehir kurdu, ve şehrin adını kendi oğlunun adı ile çağırdı, Hanok." (Yaratılış 4:17)
<15> "Hanımını tanıdı" sözü insanın diğer parçasına yapışmak ve bütün olmak anlamına gelir. Bu yüzden Kayin hanımı olarak diğer parçası ile beraberdi ve sonucu Hanok idi. Irklar arasında evlilik başladı.
"Ve Hanok’a İrat doğdu: ve İrat Mehuyael’e baba oldu: ve Mehuyael Metuşael’e baba oldu: ve Metuşael Lemek’e baba oldu." (Yaratılış 4:18)
<16> İncil’de nesillerin kullanımı Adem’in yaratımından sonra bir çok yıl geçtiğini ve insanların Yaradan’dan daha fazla ve fazla uzaklaştığını göstermek içindir. Yaradan diğerlerini düz yola yönlendirmek için bir kaçını seçmeye başlayana kadar veya O’nun başarısız olan insanların kusurlarını görebilmesine ve bunun hakkında bir şey yapana kadar uzun bir doğum ve tekrar doğum sırası geçti.
"Ve Lemek kendine iki hanım aldı: birinin adı Ada, ve diğerinin adı Silla idi." (Yaratılış 4:19)
<17> İki hanımla evlenerek, Lemek güçlü bir karmik bağ oluşturdu bu iki kadınla. Onlar onun can yoldaşları ve/veya ikiz alevleri oldu.
"Ve Ada Yaval’ı ortaya çıkardı: o çadırda oturanların babasıydı ve sığırları olanların." (Yaratılış 4:20)
<18> Sığır-bakma bir meslek oldu.
"Ve onun kardeşinin adı Yuval’dı: o lir ve ney çalanların babasıydı." (Yaratılış 4:21)
<19> Dünyevi müzik doğmuştu.
"Ve Silla, ayrıca Tuvalkayin’i ortaya çıkardı, bütün tunç ve demir sanatkârlarının eğitmeniydi ve Tuvalkayin’ın kız kardeşinin adı Naama idi." (Yaratılış 4:22)
<20> Tunç ve demirin önemi tanındı.
"Ve Lemek hanımlarına dedi ki, Ada ve Silla, Sesimi duyun; siz Lemek’in hanımlarısınız, konuşmama kulak verin: benim yaralanmama bir adam katlettim ve genç bir adam benim acıma." (Yaratılış 4:23)
<21> Lemek birisini katletti ve günahını itiraf etti.
"Eğer Kayin’nin yedi kat öcü alınmalıysa, hakikaten Lemek’in yetmiş yedi kat." (Yaratılış 4:24)
<22> Lemek günahını itiraf ettiği için, onun hareketini hiç kimse nefret ile yargılamamalıdır. Eğer bu olursa, ondan yetmiş yedi sefer öç alınacaktır. Bu yüzden, günahlarından haberdar olanlar günahlarını inkâr edenlerden daha yüksek bir yerdedir.
Sıradaki