"Ve onlar Yaradan Rab’in sesini duydular günün serininde bahçede yürürken: ve Adem ve karısı kendilerini Yaradan Rab’in varlığından sakladılar bahçenin ağaçları arasında." (Yaratılış 3:8)
<1> Şimdi insanlar kötü karma yarattılar (kötü faaliyet, evrenin Kanunlarını çiğneyerek). Bu yüzden Rab’in varlığından kendilerini saklamayı denediler (ki o masumiyettir ve sadece masum olan O’nu görebilir). Aslında, kötü karma yaratıldığı anda, birim bilinç ve Yaradan’ın arasına bir ayrılık peçesi yaratılır.
<2> "Günün serinliğinde": Gündoğumu ve günbatımı "günün serinliğinde" olan iki zamandır ve meditasyon ve ibadet için en iyi zamandır.
"Ve Yaradan Adem’i çağırdı, ve ona dedi ki, Nerdesin?" (Yaratılış 3:9)
<3> Yaradan hala insanlarla sohbet istedi. Bu yüzden Adem’i çağırdı.
"Ve o dedi ki, bahçede sesini duydum ve korktum çünkü ben çıplaktım ve ben kendimi sakladım." (Yaratılış 3:10)
<4> Yanlış yapmadan gelen suçluluk duygusu ile korku otomatik olarak geldi. Bu nedenden insanlar ilk kez korkak oldular. Bu insanları kendilerini aşağı görmeye götürdü ve Yaradan gibi yüksek bir varlığın huzurunda olmaya laik olmama hissine veya hatta bunun yüzünden Yaradan’ın varlığını reddetmeye.
"Ve o dedi ki, Sana kim çıplak olduğunu söyledi? Sana oradan yememeni komut ettiğim ağaçtan mı yedin?" (Yaratılış 3:11)
<5> Ve Yaradan dedi ki, "Sana kim korkak olmanı ve benim huzurumda olmaya layık hissetmemeni söyledi?" Ve Yaradan biliyordu ki bu adama ancak Darma’ya veya evrenin kanunlarına göre olmayan şeyler yapma aracılığı ile suçluluk duygusu yarattığı zaman olabilirdi. <6>Sadece suçlu bir bilincin korkusu vardır.
"Ve adam dedi ki, kadın benimle olması için verdiğin, o bana ağaçtan verdi ve ben yedim." (Yaratılış 3:12)
<7> Şimdi adam kendi suçunu ve faaliyetlerinin sonuçlarını başkasına doğru yönlendirmeye çalışıyor. Adam, bunun O’nun (Yaradan’ın) suçu olduğunu çünkü O’nun kadını adamla olması için verdiğini ve kadının adamı ağaçtan yediren olduğunu Yaradan ile tartışmaya çalışıyor. Bir başka değişle, diyor ki alçak doğam tarafından ayartıldım ve ona karşı koymakta güçsüzdüm.
<8> Bu tartışma ile adam sanıyor ki faaliyetlerinin sonuçlarından kaçabilecek. Ama daha sonradan gördüğümüz gibi yaptığı faaliyet için ceza alacak, üstüne ayartma aracılığı ile tesir etmiş olmasına rağmen. <9>Bu yüzden, her birey kendi faaliyetlerinin sonuçlarından sorumludur ve bunlardan "Ben yanlış yönlendirildim" veya "Ben umursamaz cahildim" tartışmalarıyla kaçamaz. <10> Bu nedendendir ki her kişi aramaktan, duadan, O’nun Tabiliğini bulmaya çalışmaktan, doğruyu bulmaktan ve evrenin kanunlarını anlamaktan sorumludur, eğer Yaradan’ın huzuruna erişebilecek kadar saf hale gelebilmek istiyorsa ve ıstıraptan kaçmak istiyorsa.
"Ve Yaradan Rab kadına dedi ki, Ne yaptın sen? Ve kadın dedi ki, yılan aklımı çeldi ve ben yedim." (Yaratılış 3:13)
<11> Şimdi kadın (alçak doğa veya diğerlerini yasak faaliyete yanlışça yönlendiren) sorgulandı. Fakat o da faaliyetinin sonuçlarından kaçmaya çalışıyordu ve onu yanlış yönlendirenin ayartmanın gücü olduğunu söyledi.
<12> Kadın bir önceki muhakemeyi dışarı çıkarmadı, meyvenin iyi olduğu ve adamı bilge yapması gerektiğini, bu yüzden yenmesi gerektiğini. Hatayı kabul etti çünkü Yaradan’ın huzurunda iken yalan söyleyemezsin. O her şeyi bilir ve sen sezgiyle yaptığının yanlış olduğunu bilirsin. <13> Bu yüzden meditasyon da adam doğruyla yüz yüze gelir ve hatasını kabul etmekten başka çaresi yoktur. Yine bu yüzden bazen kişide büyük bir üzüntü yaratılır çünkü sezgiyle o hatalarını düzeltmeyi arzu eder ve yaptığı veya yapıyor olduğu için üzgündür. Bu üzgünlük saflaştırmanın sürecidir. <14>Şüphesiz çoğu kendindeki yanlışı görmemeye çalışır, bu durumda kadın da suçlamadan kaçmayı denedi.
"Ve Yaradan Rab dedi ki yılana, bunu yaptığın için, sen bütün sığırların üzerine lanetlendin ve çayırın bütün dört ayaklılarının üstüne, göbeğinin üzerinde gitmelisin sen ve toz yemelisin hayatının bütün günlerinde:" (Yaratılış 3:14)
<15> Bu yüzden ikinci çakra hakkında büyük bir uyuşmazlık vardır. Bütün tarih boyunca seksin gücü ve seksüel ilişkiler en çok lanet edilen olmuştur ve dünyada oldukça çok karışıklığın sebebidir.
<16> Bunun nedeni ayartmanın (Mayaya çekimin)yasak faaliyetlerin yapımı ile sonuçlanacak olmasıdır. Bu suçlu duygularını doğurur ki bu adamı daha aşağıya alçak doğasına getirir. Bu daha fazla bağlılık yaratır, bağlılıkarzuları hızlandırır ve arzular daha fazla ayartma yaratır. Bu döngü devam eder ve insanı daha da düşürür. Bu yüzden ayartma çok lanetlidir.
<17> İkinci çakrasının kölesi olan bir kişi bütün hayatı boyunca göbeğinin üzerinde sürünecektir (bir yılan gibi).
"Ve Ben seninle kadın arasına düşmanlık koyacağım ve senin tohumunla onun tohumuna, senin kafanı çürütmeli o ve seninki onun topuğunu çürütmeli." (Yaratılış 3:15)
<18> Bu nedenden dolayı insan ayartma ile yılmadan mücadele etmelidir ve ayartmada adamı ayartmaya çalışarak karşılık vermelidir.
" Kadına o dedi ki, fazlaca çoğaltacağım senin kederini ve senin gebe kalmanı; keder içinde dünyaya çocuk getirmelisin sen; ve senin arzun senin kocana olmalı ve o sana hükmetmeli." (Yaratılış 3:16)
<19> Burada yılan gücünün seksüel enerji ile olan ilişkisi oldukça açıklık kazanıyor. İnsanlara keder getirecek bu bölümdür ve kadının dünyaya çocuk getirmesi kederi ile sembolize edilmiştir. <20> Kadın kavramı bu surelerde insanın alçak (yüksek olmayan) doğası olarak kullanılmış ve koca kavramı yüksek doğa olarak. <21> Bu yüzden, her kim arzularının kölesi olursa ve ikinci çakrasının ayartmalarına çekilirse hayat savaşında kaybolacaktır ve alçak doğasına (ayartmaya) kim üstünlük kurarsa onun tarafından hükmedilecektir.
<22> Ayrıca Kanunlardan biri (yasak meyveler) saflığın bozulması, ailenin yıkımı ve nihayetinde toplumun düşüşü ile sonuçlanan gelişi güzel cinsel ilişkinin, yapılmamasıdır. Bu da ayrıca ikinci çakraya ve yasak faaliyeti yapma ayartmasına ilişkindir. Eğer yapılırsa o zaman aile ve toplum Adenden (Yaradan’ın huzurunda olmaktan, O’nun Tabiliğinden) keder ve ıstıraba atılacaktır.
"Ve o Adem'e dedi ki, senin hanımının sesine kulak verdiğin için ve Sen ondan yememelisin diyerek sana komut verdiğim ağacın meyvesinden yediğin için; lanetlendi senin hatırına yer; keder içinde yemelisin ondan hayatının bütün günleri boyunca;" (Yaratılış 3:17)
<23> Bu yüzden, Adem (insanın yüksek doğası veya yüksek şahsı) cezalandırıldı, karısı tarafından yanlış yönlendirilmiş olmasına rağmen (alçak doğa veya alçak şahsı) yasak faaliyeti yapması için. O, Yaradan’da o kadar kuvvetli olmalıydı ki alçak doğa (kadın) onu yanlış yönlendirememeliydi. Bu nedenden dolayı her bir kişi Yaradan’a (O’nun Kanunlarına) boyun eğme ile alçak doğanın üstesinden gelebilmeli, ıstırabın üstesinden gelebilmek için.
"Ayrıca dikenler ve devetabanları onu sana getirmeli ve sen çayırın şifalı otlarını yemelisin;" (Yaratılış 3:18)
<24> Kadını (Maya) dinleyerek, İlahi Mantık dünyevi mantık olur (insan). Böylece adam yere bağlı olur.
"Senin yüzünün teri içinde sen yemelisin ekmek, yerin içine dönene kadar, ki onun içinden alınmıştın sen; tozsun; ve toza dönmelisin sen." (Yaratılış 3:19)
<25> Alçak şahsını (alçak çakralar) dinleyen, Can veya yüksek şahsı, hayatın temel şeylerinin talebine bağlıdır. İkinci çakra susuzluğu ve açlığı kontrol eder ve bu çakra’ya bağımlı bir adam yılmadan varlığın bu bölümünün tatmini için çalışacaktır. Böylelikle bu alçak doğalı insan ölecek ve toza tekrar geri dönecektir, tekrar geri gelip evrimsel süreci üzerinde çalışıp yüksek bilince ulaşana kadar.
"Ve Adem hanımının adını Havva olarak çağırdı; çünkü o yaşayan her şeyin anası idi." (Yaratılış 3:20)
<26> Hanım, kadın, ve Havva hepsi bütün insanlarda var olan adamın alçak doğasını sembolize eder. Yüksek şahısa ilk olarak alçak şahıstan geçerek erişilebilir. <27>Bu yüzden Havva’ya "yaşayan her şeyin anası," denir çünkü insanlar bu alçak şahıstan geçmek zorundadırlar yüksek Can ("yaşayan") olarak tekrar doğmak için. Bu nedenden dolayı denmiştir ki bütün insanlar günah işlemiştir—kendi alçak doğalarından (Havva) geçmiştir, Saf Bilince bedenden (yaratım) önce erişen İlk Babası Olunmuş Oğlu haricinde.
Sıradaki