" Ademe ayrıca ve onun hanımına Yaradan Rab deri tabakaları yaptı ve giydirdi onları." (Yaratılış 3:21)
<1> İnsan yeterince kaba oldu ki derili bir bedensel vücut üzerine aldı ("deri tabakaları").
"Ve Yaradan Rab dedi ki, Gör, adam bizden biri oldu, iyiyi ve şerri bilmek için: ve şimdi, olmaya ki elini dışarı doğru koysun ve birde hayatın ağacını tutsun, ve yesin, ve sonsuza dek yaşasın:" (Yaratılış 3:22)
<2> Şimdi Yaradan ihtiyatlı idi ki adam iki parçaya ayrıldıktan sonra bütün bu zayıflıklarıyla ve alçak şahsını takip etme arzusuyla, tanrılığa (ölümsüz ve güçlü) gelmesine izin verilmemeliydi çünkü güçlerini bencil arzuları için kullanarak tüm yaratımı rahatsız edecekti. Bu yüzden Yaradan adamı bu zayıflıkların üstesinden gelebilecek bir aşamaya gelene kadar ölümlü yaptı.
<3> Hayatın ağacı daimi (edebi) hayatı getiren Saf Bilinç halidir. <4>Ancak, adam kendinin alçak doğasının (tama guna Canının üzerine) üstesinden gelene kadar bu aşamaya gelmemelidir ve ayrıca bu evrenin arkasında ki gerçekliği anlayana kadar (Saf Bilince erişmek için duyan bir kulağı olanlara yardım eder). Ondan sonra tanrılara katılmaya layık olacaktır. Yoksa o " O’nun ağzından kusturulacaktır" (Vah. 3:16).
"Bu yüzden Yaradan Rab onu Aden bahçesinden dışarı yollamıştır, alındığı yeri işlemesi için." (Yaratılış 3:23)
<5> Adam o kadar kaba olmuştu ki kendini vücudu ile tanıyordu ve kendinin vücut olduğunu düşünüyordu ve işte o zaman keder başladı. <6>Burada "o" kelimesi tek bir kişiden söz eder. Bu yüzden, görebiliriz ki Havva ve Adem aynı adamın iki farklı doğasıdır. Bu Yaratılış’ta (Genesis) bütün bölüm üçte kullanılmıştır, yüksek ve alçak şahıslardan bahsetmek için.
<7> Ayrıca evrimin bu aşamasında dünya için yeni bir durum gerekliydi, adamın Aden’den gönderilişini sembolize eden. O, bölüm ikide tarif edilen sisli türden çevre burada mevcut değildir. Adam yeri sürmelidir. Şudraların (işçiler) çağı başladı.
"Bu yüzden O adamı dışarı itti; ve Aden bahçesinin doğusuna doğru Keruvlar ve her yöne dönen alevler içinde bir kılıç yerleştirdi, hayatın ağacı yolunu korumak için." (Yaratılış 3:24)
<8> Ancak kendi alçak doğasının üstesinden gelerek ve diğerlerine yardım etmesi gerektiğini kavrayarak adam Saf Bilince girebilir. <9>Anlaşılmalıdır ki hazır olan diğerlerine yardım etmeden, Saf Bilince erişmek için, bencil, bireysel bir arzu başarılı olmayacaktır.
<10> O ayrıca diğerlerine de yolda yardım etmelidir. Yoksa o " O’nun ağzından kusturulacaktır" (Vah. 3:16). Bu O’nun ağzından kusturulma burada Keruvların (dış dünya) elinde olan alevler içinde bir kılıç ile sembolize edilir. Dış dünyanın çekimi adamı ebedi dünyaya (hayatın ağacı) girmekten alı koyacaktır, adam alçak doğasının üstesinden gelene kadar. <11>Bu yüzden ruhani yolu seçenler her basamakta test edilecektir ve döneceklerdir, kendilerini kanıtlamak için.
Sıradaki