KRAYST’TAN SONRA HIRİSTİYANLIK VE VAHİY’İN VAHİY’İ
<1> Hıristiyanlık yayılmaya ve Seçilmiş Olanlar tarafından kabul edilmeye başladıktan sonra takipçileri dinin derinliği, doğruluğu ve birçoğunun dünyasal menfaatlerine karşı olmasından dolayı eziyet gördüler. Fakat Hıristiyanlık Krayst'ın havarilerinin gerçek gospeli gayretli vaaz etmelerinden ve onların ideolojileri için her şeyden fedakârlık yapmaya istekli olmalarından dolayı durdurulamazdı.
<2> Böylece birçok kilise kuruldu ve Krayst'ın (İsa Mesih) havarilerinin ve birçok diğerinin büyük çabalaması ile Hıristiyanlığın tohumu atıldı.
<3> Fakat İncil'deki dört gospelden sonraki kitaplarda açığa vurulduğu gibi ilk başından beri bir çok yanlış öğretiler öyle veya böyle Krayst'ın öğretilerini etkilemeği diledi.(Elçilerin İşleri 8:1-24, Yahuda 4). Apostol bu etkilerle gayretlice savaştı ve bir şekilde Christ'ın öğretilerinin saf ideolojisini kurdu.
<4> Bu doğru öğretiler yaklaşık dört yüz sene kadar sürdü, Hıristiyanlığın Roma’nın imparatoru ve sonrada insanların çoğunluğu tarafından kabul edilmesine kadar.
<5> Birlerce kişi Hıristiyanlığı kendilerinin dini olarak kabul etmeye başladı. Ama onlar önceki inançlarını tamamen bırakıp Hıristiyanlığı içten bir şekilde takip etmek istemediler. Bu insanların çoğu önceden güneş-tanrı’ya ibadeti takip ediyorlardı. Birçok putperest fikirlere, festivallere, tatillere vb. sahiptiler ama dinleri evrensel bir bakış açısından mahrumdu. Onlar güneş-tanrı’ya inanıyorlardı ama Hıristiyanlar Baba’ya inanıyorlardı, tüm evren ve güneş üzerine dahi tamamen hüküm süren evrensel, görünmez Yaradan’a.
<6> Ayrıca Krayst kavramı, bakire bir anneden doğmuş olması olarak (ki öyleydi) Mithra’nın (Zoroastrianların güneş-tanrısı) takipçilerinin inançlarına uydu, Mithra’nın dünyayı kurtarmak için bakire bir anneden doğacak olması olarak. Romalıların çoğu Mithra’nın takipçileriydi.
<7> Sunulan bütün bu etkenlerden ve ayrıca Romalıların özgürlük-seven ve demokratik ideallerinden dolayı insanlar Hıristiyanlıkla istedikleri her şeyi yapmaya serbest bırakılmıştı.
<8> Güneş-tanrı’sı Yaradan’ın oğlu ile değiştirildi. Meryem Ana, Bakire Anne’nin yerini aldı. Cumartesi Sabbath’ı Pazara (onların güneşe tapma günleri), Yaradan'ın festivalleri (İncil’de Levililer’de bölüm 23’te sonsuza dek korunmaları için Kutsal Günler olarak açığa vurulan) putperest festivallerle (Hıristiyan festivallerin kökenleri için ansiklopedilere danışınız) değiştirildi. <9>Aslında Fısıh Bayramı (Passover), Tabernacle Festivali ve Yaradan’ın diğer Kutsal Günleri apostol ve onların birçok takipçisi tarafından 700 M.S.’ye kadar gözlemlendi. İncil‘de bulanamıyacak ama şimdi birçoğu tarafından takip edilen daha başka birçok şeyde değiştirilmişti.
<10> Fakat onun tarafından kurtarılacak olanlar Hıristiyanlığın ilk dört yüz senesinde kurtarılmıştı. Kurtarılamamış olanlar sonunda birçok ömürden sonra veya gelecek yaratımlarda kurtarılacaktır.
<11> Ancak bu tarihsel bir açıklamadır. Bu olaylar meydana gelmelerinden yüzyıllarca önce Daniel kitabındaki kehanetlerde (Kral Nebukıdnezzır’ın rüyası, dört hayvanlar vizyonu, ve koç ve o keçi vizyonu) ve Vahiy‘de (üçüncü kilise, Vah. 2:12-16) açığa vurulmuştu.
<12>Daniel’in vizyonlarında, küçük boynuz, ki bu şeyleri entelektüelleştirmenin sembolüdür, gerçek dinleri değiştirecek, "aynısı azizlerle savaş yaptı" (Daniel 7:21), adamın zihninin her şeyden üstün olduğuna inanarak doğruyu değiştirmeye çalışacak olarak kehanet edilmişti (oku Daniel’deki Kehanetler üzerine Yorumlar, Entelektüel Egemenlik Devresi).
<13> Ayrıca, İncil’de son kitap olan Vahiy’de üçüncü kiliseye mesajda (ki bu En Ulu İşaret’te üçüncü işarettir, haç), açığa vurulur ki bu kilisede hala bazıları "Balam doktrinini tutar,..." (Vah. 2:14). "Balam doktrini" üçüncü kiliseye girmiş putperest fikirler ve festivallerdir.
<14> Yani Yaradan gelecekte ne olacağını yüzyıllar öncesinde açığa vurmuştu. Şimdi insanın zihninin ve anlayışının limitlerini görmesinin ve kendini Yaradan’a ve O’nun Peygamberleri aracılığı ile açığa vurulmuş sözlerine teslim etmesinin ve bunlar arasında ki karıştırmanın En Ulu İşaret’i anlamayla üstesinden gelmesinin zamanıdır. Ondan sonra Yaradan’ın şerefi kavranacaktır ve O’nun Hükümdarlığı dünyaya gelecektir, cennette olduğu gibi.
<15> Bütün bu şeylerin olması gerektiğinden ve entelektüel egemenliğin iki bin üç yüz yıl devam etmesi gerektiğinden -- "iki bin üç yüz gün" (Daniel 8:14) -- ve ayrıca Yaradan’ın gelecekte yerine getirilecek Büyük bir Planı olduğundan ve O’nun Kendinin büyük kitabını (İncil) bütün dinler için dayanakların biri olarak bitirmek istediğinden, O Vahiy’i İncilin son kitabı olarak açığa vurmuştur.
<16> İncil’de ilk kitap (Yaratılış), yaratımın ve İncil’e giriş olarak görülebilecek diğer sonradan olacak olayların tarifidir. <17>Vahiy İncil’in son kitabıdır veya özeti ve sonuç bölümüdür (iyi bir kitap gibi bir giriş, gelişme ve sonda özet ve sonuç bölümü ile).
<18> Vahiy, bu yüzden, minik-İncil olarak düşünülebilir. Ayrıca bu kitap Yaradan’ın bütün Planını, gelecekte ne olacağını ve nasıl olacağını açığa vurur. Bu yüzden ilk kitabı (Yaratılış) ve son kitabı (Vahiy) her kim anlarsa İncil’in geri kalanını da anlayabilir. Vahiy’de ki bazı önemli surelerin tarifi aşağıda devam eder.
VAHİY
<19> Vahiy’in ikinci ve üçüncü bölümlerinin çifte amacı vardır. İlk olarak, geçmişte olanların, açığa vurulduğu zamanda olanların ve gelecekte olanların bir kehanetidir.
<20> Aynı zamanda, her bireyin ruhani yolda ilerlemesiyle ilişkilidir.
<21> Bölüm 4’ten ileri, ne olduğu, ne oluyor olduğu ve gelecekte insana ne olacağı ve nasıl sadece her bir çakrayla ilişkili olan ruhani yolun tuzaklarının üstesinden gelenlerin gerçekten Kutsal Kitaplardaki bütün gerçekleri anlayabileceği açıklanır. Bu insanlar sonunda Dünya Üzerinde Cennetin Hükümdarlığını kuracaklardır.
<22> Vahiy kitabının bazı sureleri burada verilmiştir. Kitap hakkında tam bir yorum için Vahiy’in Vahiy’i kitabını okuyunuz.
Sıradaki